Ken je de film “Dangerous Minds” waarin Michelle Pfeiffer de rol speelt van een stoere vrouw die haar carrière binnen het leger stopzet? Zij gaat lesgeven aan moeilijk, onhandelbare studenten. “Rejects from hell”.

Ik identificeerde mezelf met Michelle want ik vond het geweldig dat zij die jongeren zo ver kreeg om hun droom achterna te gaan.

Ik heb altijd al willen lesgeven. De kans krijgen om jongeren iets bij te brengen en te inspireren. Wat ik toen niet wist is dat ik later zelf met criminele jongeren aan de slag ben gegaan. Ik coachte hen nadat ze vrijkwamen na een gevangenisstraf of opgelegde maatregel en motiveerde hen om hun leven in handen te nemen zodat ze de juiste verantwoordelijkheid konden oppakken. Ik werd Michelle Pfeiffer 😊.

Wanneer ik hier op terugkijk, merk ik een rode draad doorheen mijn loopbaan. Mensen doen groeien en hen inspireren, het is mijn missie in het leven. Alles begint bij persoonlijk leiderschap Het is de basis voor iedereen die impact wil maken.

Zelf ben ik opgegroeid in een warm nest, samen met mijn zus en hardwerkende ouders. Vol goede bedoelingen hebben zij ons vrij streng opgevoed. Bij ons thuis waren de regels heel duidelijk omlijnd. Ik groeide op als een heel gehoorzaam meisje die mooi binnen de lijntjes kleurde en zich volgzaam opstelde. Ik deed wat mij werd opgedragen. Een uitspraak die mij altijd is bij gebleven : “Niets in het leven is zomaar gegeven, je moet daar hard voor werken”. En zo geschiedde.

Tot ik op een bepaald moment mezelf voelde losbreken. Rond mijn 30^e richtte ik mijn eigen bedrijf op: Lisarn. (een samenstelling van de naam van mijn kinderen, Lisse en Arne. Ik had destijds gezworen dat mijn kinderen prioriteit nr 1 zouden zijn bovenop mijn eigen bedrijf. Een hele uitdaging als workaholic 😉). Ik was het beu om in een vast patroon te zitten en snakte naar meer uitdagingen. Ik wilde mijn eigen bedrijf, mijn eigen vrijheid, zelf klanten kunnen kiezen, mijn droom achterna. Mijn ouders verklaarden me voor gek want ik had een toffe baan binnen Human Resources, dus zekerheid. Bovendien was ik net mama geworden van twee kleine kindjes en verhuisd naar een nieuw-bouwwoning. Waarom zou ik dit allemaal in de weegschaal leggen?

Het waren mijn waarden, mijn purpose en mijn visie rond werken met mensen, die me dreven. Vrijheid, autonomie, actie en resultaat gedreven leidinggeven, dit wilde ik voorleven. Maar om dat te doen moest ik zelf de lead in mijn leven nemen.

Intussen neem ik vijfentwintig jaar zelf de volle verantwoordelijkheid voor mezelf en mijn bedrijf. Ik krijg energie wanneer ik zelf kan groeien en anderen hierin kan meenemen. Wat ik tot nu toe zelf leerde geef ik heel graag door aan anderen. Want reken maar dat mijn uitbreken gepaard ging met vallen en opstaan, conflicten en uitdagingen. Maar daar tegenover ondervond ik steeds veel werkplezier, vrijheid en ondernemerschap. Ook vandaag blijf ik mij richten op mijn energie want dat blijft voor mij de essentie. Als die hoog is dan volgt mijn business vanzelf! En dat is niet altijd gemakkelijk als je graag 10.000 ballen tegelijk in de lucht wil houden.

Werken voor en met leiders, dát is mijn purpose in het leven. Leiders die investeren in hun mensen zodat zij klaarstaan voor de toekomst. Klaar om hun dromen achterna te gaan.